حال بررسی اینکه کدام یک از این قرائت ها با الگوی دینی هم‌خوانی دارد، نیازمند بازخوانی اندیشه امام خمینی(ره) است. بی تردید طرح برخی مفاهیم بدون توجه به لوازم ذاتی و عرضی آن در فضای جامعه ما موجب برخی اختلاف نظرها و عملکردها شده است که تنها در محافل آکادمیک می توان دست به جمع بندی آن زد. احتمالا هدف برگزارکنندگان همایش «مردم سالاری، بررسی رویکردهای مختلف» همین بوده است و نمی توان برای آن اهداف انتخاباتی قائل شد.

آیت الله مصباح یزدی در این همایش به ایضاح مفهومی "مردم سالاری دینی"، "حقوق بشر" و "ضرورت گفت و گو با مخالفین" پرداخت؛ موضوعاتی که او پیش تر آنها را در کتاب «نظریه سیاسی اسلام» ارائه داده و سرآغاز آن سخنرانی های پیش از خطبه نماز جمعه تهران است.

روشنگری در مفاهیم وارداتی

در آغاز، آیت‌الله مصباح‌یزدی خواهان یک "جهاد علمی و فکری" برای پرداختن به بحثی مثل مردم‌سالاری دینی شد: «چون اسلام، دین محدودی نیست، می‌بایست در باره این مفاهیم وارداتی بحث کرده و موضع خود را پیرامون آنها مشخص کنیم»

مدیر موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این مقدمه، هدف همایش را "ایضاح زوایای پنهان فرهنگ اسلامی و پاسخ‌گویی درباره شبهات دین" عنوان کرد.

آیت‌الله مصباح‌یزدی سپس به اختلاف نظرها و منطق مواجهه با آن اشاره کرد: «گاهی مفاهیم اختلافی است؛ در چنین شرایطی ما باید بررسی کنیم که آیا این مفاهیم با ارزش‌های ما سازگاری دارد یا ندارد. گاهی با مفاهیمی که در فرهنگ غرب ریشه دوانده و تبدیل به یک ارزش محکم و ثابت شده مواجه می‌شویم و هرگونه موضع مخالفین باب گفت‌وگوی میان دو طرف را می‌بندد و در چنین شرایطی است که ما به انفعال می‌افتیم.»

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( جمعه 87/12/9 :: ساعت 9:33 عصر )

امام رضا (ع) و مدعیان تشیع

در این راستا به این روایت نیز توجه کنید: ، لَمَّا جَعَلَ الْمَأْمُونُ إلَی عَلی بنِ موسَی الرِّضَا(ع) وَلایَةَ الْعَهْد1 ؛ وقتی ولایت عهدی برای حضرت رضا تثبیت شد، دَخَلَ عَلَیْهِ آذِنُهُ ؛ روزی دربان حضرت رضا (ع) خدمت حضرت عرض کرد: إِنَّ قَوْماً بِالْبَابِ یَسْتَأْذِنُونَ عَلَیْکَ یَقُولُونَ نَحْنُ شِیعَةُ عَلِیٍّ(ع)؛ عده‌ای آمده‌اند و می‌گویند ما شیعه علی ع هستیم و می‌خواهیم خدمت امام رضا ع برسیم. حضرت فرمود: أَنَا مَشْغُولٌ فَاصْرِفْهُمْ؛ من کار دارم آن‌ها را رد کن. فَصَرَفَهُمْ، فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْیَوْمِ الثَّانِی جَاءُوا وَ قَالُوا کَذَلِکَ مِثْلَهَا؛ آن عده فردا باز آمدند و همان حرف را تکرار کردند: ما جمعی از شیعیان علی(ع) هستیم و آمده‌ایم آقا را زیارت کنیم. حضرت دوباره فرمود: إصْرِفْهُمْ؛ برشان گردان. إِلَى أَنْ جَاءُوا هَکَذَا یَقُولُونَ وَ یَصْرِفُهُمْ شَهْرَیْنِ؛ برای مدت دو ماه هر روز آن‌ها می‌آمدند و درخواستشان را عرضه می‌کردند و حضرت می‌فرمود: من کار دارم، بگو بروند. ثُمَّ أَیِسُوا مِنَ الْوُصُولِ؛ آنان ناامید شدند. قَالُوا لِلْحَاجِبِ قُلْ لِمَوْلَانَا إِنَّا شِیعَةُ أَبِیکَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع) وَ قَدْ شَمِتَ بِنَا أَعْدَاؤُنَا فِی حِجَابِکَ لَنَا؛ به دربان حضرت گفتند به امام بگویید: آخر شیعیان پدرت علی بن ابیطالب(ع) هستیم. ما دو ماه است می‌آییم و شما اجازه نمی‌دهید. این مایه شماتت دشمنان شده است. وَ نَحْنُ نَنْصَرِفُ هَذِهِ الْکَرَّةَ وَ نَهْرَبُ مِنْ بَلَدِنَا خَجِلًا وَ أَنَفَةً مِمَّا لَحِقَنَا؛ ما از اینجا می‌رویم؛ ولی از شهرمان نیز فرار می‌کنیم. چرا که وقتی این داستان در آنجا نقل شود مردم می‌گویند حتماً آن‌ها گناه بزرگی مرتکب شده‌اند که آقا راهشان نداده است. وَ عَجْزاً عَنِ احْتِمَالِ مَضَضِ مَا یَلْحَقُنَا بِشَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ؛ برو و به آقا بگو: ما تلخی شنیدن این شماتت اعداء را دیگر نمی‌توانیم تحمل کنیم. فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا(ع) ائْذَنْ لَهُمْ لِیَدْخُلُوا؛ وقتی کار به اینجا رسید، حضرت فرمود: بگو بیایند. فَدَخَلُوا عَلَیْهِ فَسَلَّمُوا عَلَیْهِ فَلَمْ یَرُدَّ عَلَیْهِمْ وَ لَمْ یَأْذَنْ لَهُمْ بِالْجُلُوسِ؛ آنان ‌آمدند سلام و احترام کردند؛ اما حضرت اعتنایی به آنها نکرد، حتی اجازه نشستن هم به آنها نداد. توجه کنید: در این جا تنبیه آنان تکمیل شد. فَبَقُوا قِیَاماً؛ همینطور ایستادند. فَقَالُوا یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا هَذَا الْجَفَاءُ الْعَظِیمُ وَ الِاسْتِخْفَافُ بَعْدَ هَذَا الْحِجَابِ الصَّعْبِ؛ آن عده گفتند: ای پسر رسول خدا (ص) راز این که پس از دوماه انتظار دیدار، ما را این گونه مورد خفت و خواری قرار می‌دهید چیست؟ أَیُّ بَاقِیَةٍ تَبْقَى مِنَّا بَعْدَ هَذَا؟ با این رفتاری که با ما شیعیان می‌کنید دیگر کسی شیعه نمی‌ماند. حضرت فرمود این آیه را خوانده‌اید؟ وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ؛ هر بلایی به شما می‌رسد، حاصل رفتار خودتان است. آن عده بیشتر ناراحت شدند و گفتند: مگر ما چه گناهی کرده‌ایم که این گونه باید تنبیه شویم؟ حضرت در جواب فرمودند: مَا اقْتَدَیْتُ إِلَّا بِرَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ فِیکُمْ وَ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ بَعْدَهُ مِنْ آبَائِیَ الطَّاهِرِینَ (ع) عَتَبُوا عَلَیْکُمْ فَاقْتَدَیْتُ بِهِمْ؛ این را من از قرآن یاد گرفتم که شما را مورد عتاب قرار دهم؛ پدران من هم همینطور بودند. قَالُوا لِمَاذَا یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ؛ آنان گفتند: مگر ما چه گناهی کرده‌ایم؟ قَالَ لِدَعْوَاکُمْ أَنَّکُمْ شِیعَةُ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع)؛ زیرا شما دروغ بزرگی گفتید. شما ادعا می‌کنید که شیعه هستید؛ ولی شیعه نیستید. چون این ادعای دروغ را کردید باید مجازات بشوید.

 ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( جمعه 87/11/18 :: ساعت 7:55 صبح )

در سخنرانی آیت ا... مصباح یزدی مطرح شد
ضرورت هوشیاری در برابر دام های شیطان

اشاره: آن چه پیش رو دارید بخش دوم و پایانی گزیده‌ای از سخنان آیت‌ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری می‌باشد که در تاریخ 2/7/87 ایراد شده است.

شیطان؛ استاد آرایشگری اعمال زشت

وسوسه در مقام عمل زمانی است که انسان می‌خواهد کاری را برای لذت، بهره‌مندی و یا فرار از رنج و درد، انجام دهد. اگر لذت یا بهره‌ای که انسان می‌خواهد آن را به دست بیاورد حرام باشد، شیطان با وسوسه، آن لذت و بهره را در نظر انسان بسیار بالا و بزرگ جلوه می‌دهد. شیطان به سراغ همه انسان‌ها می‌آید. گاهی می‌شود انسان نسبت به چیزی علاقه پیدا کرده و آن چیز برای او جذابیت پیدا می‌کند. گویا کسی به او می‌گوید این خیلی بیش از آنچه انسان فکر می‌کند زیباست. مثل معروفی می‌گوید “سرکه دزدی، شیرین‌تر از حلواست!” سرکه ترش چون دزدی است، تصور می‌کند شیرین است. این عاملی است که شیطان برای انسان تزیین کرده و آن را بیش از حد جلوه می‌دهد. قرآن می‌فرماید کار شیطان زینت دادن و آراستن عمل زشت است؛ در جایی که عمل زشت است، آن را زیبا نشان می‌دهد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( دوشنبه 87/10/23 :: ساعت 8:28 عصر )

در سخنرانی آیت ا... مصباح یزدی مطرح شد
ضرورت تفکیک بین علم و فرهنگ

اشاره: در شماره پیشین، بخش نخست گزیده‌ای از سخنانآیتا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری که در تاریخ 1/7/87 بیان شده است، تقدیم حضورتان شد. اینک بخش دوم و پایانی آن پیش‌روی شماست.

تفکیک بین علم و فرهنگ

چه فرد و چه جامعه اگر برای خود هویت، شخصیت و اصالتی قائل نباشند و سریع با دیدن هر جذابیت و امتیازی تابع دیگران و همرنگ جماعت شوند، هیچ‌گاه رشد نخواهند کرد و همواره دنباله‌رو دیگران خواهند بود. انسان باید عقل خود را به کار بگیرد تا ببیند که چه کاری درست و چه کاری نادرست است. این که چون همه یک کاری را انجام می‌دهند، پس ما نیز باید آن کار را انجام دهیم، اصلاً دلیل عقلی نیست. پیش از انقلاب نگاه بیش‌تر جامعه به غرب بود؛ در لباس، در شکل، در خانه‌سازی، در سایر مسایل زندگی و حتی سیاست‌ نگاه جامعه و حاکمان آن به غرب دوخته شده بود. تا جایی که برخی روشنفکران می‌گفتند: «ما وقتی سعادتمند می‌شویم که از فرق سر تا ناخن پا فرنگی شویم»! این تعبیر از تقی‌زاده، سیاست‌مدار و روشنفکر معروف آن زمان است. امروز نیز با برخی الفاظ همان فکر را مطرح می‌کنند. ممکن است با صراحت نگویند ولی در دل همین مطلب را آرزو می‌کنند. بیگانگان که برتری‌های ظاهری دارند، در همه چیز الگو می‌شوند. باید بین علم و فرهنگ تفکیک قائل شد. اسلام به آموختن علم تأکید فراوانی دارد. «اط­لُبُوا ال­عِل­مَ وَ لَو­ بِالصِّین» اسلام می‌گوید تا دورترین نقاط عالم، اگر علمی را می‌شود به‌دست آورد، بروید و بیاموزید. اما آموختن علم به این معنا نیست که فرهنگ غلط آن‌ها را بپذیرند. پس از انقلاب، یکی از تصورات غلط روشنفکران این بوده و هست، که، تمدن و فرهنگ را غیر قابل تفکیک می‌دانند. خیال می‌کنند اگر جامعه‌ای علم و صنعت غربی را بخواهد باید فرهنگ غربی را نیز بپذیرد، اگر جامعه‌ای می‌خواهد فرهنگ بومی‌خود را حفظ کند باید از علم و صنعت غربی چشم پوشی کند و علم و صنعت غرب با فرهنگ آن همراه است. این مطلب را به دروغ القاء می‌کنند؛ در حالی که این گونه نیست. علم و صنعت را می‌توان با حفظ فرهنگ بومی‌و دینی آموخت. بسیاری از کشورهای شرقی هنوز که هنوز است، آداب و رسوم و لباس سنتی خود را حفظ کرده‌اند و از ما نیز هم در صنعت و هم در علم؛ پیشرفته‌تر و توسعه یافته‌تر هستند. علم را باید از هر کسی فرا گرفت؛ اما فرهنگ غلط را باید نفی کرد. البته اگر فرهنگ صحیح الهی باشد، حتما اسلام آن را می‌پذیرد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( دوشنبه 87/10/2 :: ساعت 10:47 عصر )

کمین های شیطان در مسیر قرب به خدا

اشاره: آن چه پیش رو دارید گزیده‌ای از سخنان آیت‌ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری است که در تاریخ 31/6/87 بیان شده است.

«اللّهم صل علی محمد و آله، و جنبنا الالحاد فی توحیدک، و التقصیر فی تمجیدک، و الشک فی دینک، و العمی عن سبیلک، و الاغفال لحرمتک، و الانخداع لعدوّک الشّیطان الرّجیم»

امام سجاد(ع) در این دعای شریف، از خدای متعال درخواست می‌کنند تا به مقام قرب و رضوان الهی رسند. برای تحقق پدیده‌ها در عالم، یک سلسله اسباب و مقتضیات و شرایط و معدات وجود دارد. در مقابل موانعی نیز وجود دارد که پیش از تحقق، آن‌ها را باید دفع و از بروز موانع پیشگیری کرد و اگر تحقق پیدا نمود، باید آن‌ها را رفع کرد. در این‌جا هنگامی که از خدای متعال توفیق گام نهادن در راه رضای او و بهترین اعمال و عبادات را می‌خواهیم، سزاست که درخواست کنیم تا موانع رسیدن به قرب و رضای الهی را دفع و رفع فرماید.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( شنبه 87/9/16 :: ساعت 8:29 عصر )

نماز؛ بهترین عمل برای بازسازی اعمال زشت

اشاره: آنچه پیش رو دارید بخش دوم و پایانی گزیده‌ای از سخنان آیت‌ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری است که در تاریخ 28/6/87 بیان شده است.

قدردانی از اولیای خدا؛ کم‌ترین پاسداشت آنان

بزرگ‌ترین نعمت‌ها در این دنیا، وجود اولیای الهی است، به ویژه چهارده معصوم(ع) که گل سرسبد خلقت هستند. خدا برای قدردانی از وجود آنان و برای استفاده بیش‌تر انسان از برکات وجود آنان، امتیازاتی برای این خانواده قرار داده است. از جمله امتیازات مسأله خمس است. بخشی از خمس به فقرای سادات اختصاص دارد. در مقابل زکات بر آن‌ها حرام است. یک فلسفه آن این است که تصور مردم از زکات این است که، با زکات قسمت آلوده اموال را، جدا می‌کنند. اگر از این اموال به اهل بیت(ع) داده شود به آن‌ها نیز مثل سایر فقرا، از چرک اموال کمک می‌شود. از همین رو خدا نخواسته است تا چنین تصوری در اذهان مردم باشد. این برای آن است تا ما از راه احترام به فرزندان پیغمبر(ص) و خاندان پیغمبر، به اهمیت مقام پیغمبر(ص) پی ببریم و همیشه تلاش کنیم تا یاد پیغمبر(ص) را در جامعه زنده نگه داشته و به آنان احترام کنیم. از جمله امتیازاتی که خدا برای پیغمبر(ص) قائل شده آن است که مسلمانان در حضور پیغمبر(ص) باید کمال ادب را رعایت کنند، نباید بلند سخن بگویند و به ایشان بی‌احترامی کنند “لا تَر­فَعُوا ا‡َص­واتَکُم­ فَو­قَ صَو­تِ النَّبِیِّ”؛ در جایی که پیغمبر(ص) حضور دارند کسی نباید صدایش بلندتر از صدای پیغمبر باشد. اگر چنین ادبی را رعایت نکنند، و با پیغمبر(ص) نیز همچون دیگران رفتار کنند، این کار اعمال خوب آن‌ها را نابود می‌سازد. در روایات آمده است که در زمان پیغمبر(ص) کسانی به پشت در خانه پیغمبر(ص) آمده و می‌ایستادند و فریاد می‌زدند: “یا محمد! خانه هستی؟ کارَت داریم! بیا بیرون!” پیامبر خدا را آن‌گونه صدا می‌کردند که فردی عادی را صدا می‌زدند. در سوره حجرات برای این رفتار بی‌ادبانه مردم، آیاتی نازل و دستور داده شد این رفتار بی‌ادبانه را ترک کنید، اگر این ادب را رعایت نکنید، اعمال شما نابود می‌شود: “ا‡َن­ تَح­بَطَ ا‡َع­مالُکُم­،” رعایت نکردن ادب در حضور پیامبر(ص) در ظاهر کار حرامی نیست، امّا پیغمبر(ص) خدا بر مردم حقی دارد که باید او را احترام کنند و بی‌احترامی کردن نسبت به او اعمال انسان را نابود می‌کند. اگر انسان نسبت به کسی احترام قائل بوده و او را دوست داشته باشد، هرگز بی‌ادبانه و به دور از احترام با او سخن نمی‌گوید.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( شنبه 87/9/9 :: ساعت 10:20 عصر )

در سخنرانی آیت ا... مصباح یزدی مطرح شد:
بارش رحمت در سایه محبت دو مؤمن

اشاره: آن چه پیش رو دارید گزیده‌ای از سخنان آیه` ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری است که در تاریخ 27/06/87 بیان شده است.

صمیمیت؛ محور ارتباط مؤمنین

«و ان نراجع من هاجرنا، و ان ننصف من ظلمنا، و ان نسالم من عادانا حاشی من عودی فیک و لک، فانّه العدوّ الّذی لا نوالیه، و الحزب الّذی لا نصافیه»

امام سجاد (ع) در دعای آغاز ماه رمضان پس از بیان فرازهایی درباره حمد الهی، در چند بخش اموری را از خدای متعال درخواست می‌کند که نخستین امر درباره نماز است. در بخش دوم دعا به وظایف اقتصادی و مسائل مالی یک مسلمان پرداخته شده است. در این دعا پس از مسائل مالی به صله‌رحم و معاشرت با دیگران اشاره می‌شود. در اسلام وظایف بسیار گسترده‌ای درباره معاشرت وجود دارد، که هم در احکام فقهی و هم در مسائل اخلاقی و ارزشی درباره آن بحث می‌شود. در بخش مهمی از مجموعه روایات، در مورد «عشرت» به معنی معاشرت، بحث و تأکید شده است. با دیگران رفتار خوب داشتن، خوش اخلاق بودن، خوش برخورد بودن، خدمت کردن، و محبت کردن، اموری مطلوب خدا و از اعمال خیری است که در ماه رمضان باید اهتمام بیش‌تری به آن داشت. اگر کسی با ما رفتار ناروایی دارد باید ما چگونه با او برخورد نماییم و عکس‌العمل ما در مقابل رفتار دیگران چه باید باشد؟ در نظام ارزشی اسلام و در احکام فقهی، سعی شده است تا مؤمنین با همدیگر روابط دوستانه داشته باشند. انسان نسبت به همه مؤمنین وظایفی دارد، که مجموع آن‌ها را می‌توان، «وظایف اجتماعی اسلام»، نامگذاری نمود. اگر کتاب‌های حدیث بررسی شود بخش‌های زیادی به این موضوع پرداخته است. به عنوان نمونه اگر دو مؤمن به همدیگر رسیده و سلام کنند، چقدر ثواب دارد. اگر مصافحه کنند، چقدر ثواب دارد. به دیدار هم رفته و رفت و آمد داشته باشند چقدر ثواب دارد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( یکشنبه 87/8/26 :: ساعت 11:16 عصر )

استاد "محمد تقی مصباح یزدی"از اساتید برجسته حوزه علمیه قم، دولت نهم را یکی از کارآمدترین دولتهای بعد از انقلاب اسلامی ذکر کرد و گفت: این دولت در عمل شعارهای امام راحل و انقلاب اسلامی را احیاء نموده است.

به گزارش ایرنا، وی در دیدار با وزیر راه و ترابری خاطرنشان کرد: در دولتهای گذشته بسیاری از ارزشها و آرمانها کمرنگ شده بود ولی امروز دولت نهم آن اهداف و شعارهای انقلاب را ترویج و رونق داده است.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به اینکه دولتمردان در زمینه خدمت رسانی و کار برای دولتهای بعد از خود الگو می باشند، اظهار داشت: از برکات و دستاوردهای دولت نهم، ترسیم برنامه و راهکار برای دولتهای بعد از خود نیز می باشد.

عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: دولتهای بعد از دولت نهم نمی توانند خلاف طرحها و اقداماتی که این دولت آغاز کرده است، عمل نمایند.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به اینکه رییس دولت نهم فرهنگ کار را در کشور نهادینه کرد، گفت: مردمی که این همه خدمت صادقانه و تلاش های شبانه روزی دکتر احمدی نژاد و اعضای هیات دولت را می بینند به راحتی زیر بار هر کسی نخواهند رفت.

وی اضافه کرد: در دولت نهم، رییس جمهور، وزرا و مدیران به همه یاد دادند که مسوولیت پذیرفتن به چه معنا می باشد.

آیت الله مصباح یزدی افزود: اگر سایر خدمات دولت نهم را نادیده بگیریم ترویج فرهنگ خدمت وکار در کشور برای افتخارات این دولت کافی است.

وی خاطرنشان کرد: در گذشته به خاطر فرهنگ استعماری و غربی که موج آن به ما رسیده بود به کم کاری و ارایه آمارهای غیرواقعی عادت کرده بودیم.

آیت الله مصباح خاطرنشان کرد: طبق آمار در گذشته کار مفید یک کارمند در شبانه روز، 30دقیقه بود ولی امروز رییس دولت به اندازه سه شیفت کاری کار می کند.

وی افزود: باید این فرهنگ نیز در لایه های پایین دستگاههای دولتی نیز درونی شود.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: امروز مانند گذشته مسوولان دولتی نمی توانند،ارباب رجوع خود را دور بزنند لذا باید از کسانی که این فرهنگ را ترویج کردند باید تقدیر شود.

وی افزود: متاسفانه گاهی در سطح کلان به برخی مسائل که در لایه های پایین در دستگاههای اجرایی و مدیریتی انجام می شود توجه نمی شود و این ممکن است به عملکرد دولت لطمه وارد سازد.

آیت الله مصباح گفت: گاهی برخی مسائل از جمله فروش بلیت های هواپیما توسط بخش خصوصی مردم را رنج می دهد و برای سوء استفاده از این مسائل باید جلو این مسائل گرفته شود.

منبع:http://www.rajanews.com/detail.asp?id=19031

خلوص نیت، شرط عبودیت

اشاره: آن چه پیش رو دارید گزیده‌ای از سخنان آیت‌ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری است که در تاریخ 22/6/87 بیان شده است.

امام سجاد سلام ا... علیه پس از فرازهایی که حمد و ستایش الهی را نمود از خداوند خواسته‌هایی را طلب فرمودند. در پایان این خواسته‌ها می‌فرمایند: “ثُمَّ خَلِّص­ ذَلِکَ کُلَّهُ مِن­ رِئَاءِ ال­مُرَائِینَ، وَ سُم­عَهِِ ال­مُس­مِعِینَ، لا نَش­رَکُ فِیهِ ا‡َحَدا دُونَکَ، وَ لا نَب­تَغِی فِیهِ مُرَادا سِوَاکَ.” امام سجاد(ع) در این فراز می‌خواهند به ما توجه بدهند که برای بهره‌مندی از فضیلت و برکت ماه رمضان تنها دوری از گناه و انجام عبادات کافی نیست، چه بسا انسان شبانه روز به عبادت و ذکر و مناجات و دعا و کارهای خیر می‌پردازد، امّا هیچ کدام از این‌ها قبول نمی‌شوند. راز این نکته در آن است که تنها برای قبولی اعمال حُسن فعلی کافی نیست؛ و عمل انسان باید حُسن فاعلی نیز داشته باشد. به تعبیر دیگر علاوه بر صحّت عمل، باید نیّت عمل نیز صحیح باشد.از همین رو در این فراز تأکید می‌فرمایند به ما توفیق بده که عمل ما همچون عمل ریاکاران و اهل سُمعه نباشد. اهل ریا و سمعه در پی آنند تا دیگران اعمال خیر آنان را دیده و در آینده گفته و شنیده شود. در حقیقت با عمل خود، در پی انتشار آوازه خویش هستند. ریا باعث می‌شود تا عمل از ارزش بیفتد. “سُمعه” از ماده “سمع” است، یعنی انسان کاری کند تا دیگران بشنوند. “ریا” یعنی نشان دادن عمل به دیگران.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( دوشنبه 87/8/6 :: ساعت 10:1 عصر )

قرآن؛ برنامه‌ سعادت تا قیامت

اشاره: آن چه پیش رو دارید گزیده‌ای از سخنان آیهِ ا... مصباح یزدی در دفتر مقام معظم رهبری است که در تاریخ 19/6/87 بیان شده است.

محافظ اصلی قرآن خداست

درباره نزول قرآن شبهاتی وجود دارد که باید پاسخ آن گفته شود. یکی از شبهات این است که مگر نه این که خدای متعال می‌فرماید هر آن‌چه در این عالم وجود دارد از جانب ما نازل شده است. حتی درباره آهن می‌فرماید «ا‡َن­زَل­نَا ال­حَدِیدَ فِیهِ بَأ­سٌ شَدِیدٌ» یا می‌فرماید خزائن همه اشیاء در نزد ماست که به اندازه مصلحت نازل می‌کنیم «وَ ما نُنَزِّلُهُ اِلاّ بِقَدَرٍ مَع­لُوم». با این وصف قرآن نیز یکی از اموری است که خزائن آن در نزد خداست. همانگونه که الهامات و افکار افراد نیز از جانب خداست. بسیاری از این الهامات و افکار خطا، اشتباه و شرّ هستند. اگر قائل باشیم که همه امور از خزائن الهی نازل شده‌اند، پس افکار و الهامات خطا و اشتباه و شرّ نیز از جانب خدا آمده است. بر همین اساس قرآن نیز ممکن است دچار اشتباه و خطا باشد، و باید مورد نقد و بررسی قرار گیرد. این شبهه‌ای است که بعضی شیاطین مطرح می‌سازند.

در جواب این شبهه باید گفت: درست است که هر چه در این عالم وجود دارد از جانب خدا و نازل شده از عالم بالاست، ولی بعضی امور به صورت مستقیم از جانب خدا نازل می‌شود و خدا از آن پاسداری و صیانت نموده و به هنگام نزول از آن مراقبت می‌شود تا کسی به آن لطمه نزده و به سلامت به دست انسان برسد. اما بعضی از امور نیز هستند که اصل آن در نزد خداست اما به واسطه نزول با اسباب و عوامل دیگر، ممکن است تصرفاتی در آن ‌شود که از اصالت آن کاسته ‌گردد. نزول وحی به انبیاء، از نوع اول نزول است. نزول قرآن کریم نیز به گونه‌ای انجام گرفته که از هرگونه تصرف اسباب و عوامل یا دخالت معارضین و شیاطین مصون بوده است. خداوند در پایان سوره جن می‌فرماید «عالِمُ ال­غَی­بِ فَلا یُظ­هِرُ عَلی غَی­بِهِ ا‡َحَدا* ً اِلاّ مَنِ ار­تَضی مِن­ رَسُولٍ فَاِنَّهُ یَس­لُکُ مِن­ بَی­نِ یَدَی­هِ وَ مِن­ خَل­فِهِ رَصَدا* ً لِیَع­لَمَ ا‡َن­ قَد­ ا‡َب­لَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِم­ وَ ا‡َحاطَ بِما لَدَی­هِم­ وَ ا‡َح­صی کُلَّ شَی­ءٍ عَدَداً» خدا امور غیبی و اسرار خود را، بی‌پرده آشکار نکرده و در دسترس همه قرار نمی‌دهد. بلکه کسانی از غیب الهی و اسرار پوشیده نزد خدا، آگاه می‌گردند که رسول الهی باشند. (البته براساس یک احتمال گفته شده در این آیه منظور از «رسول» جبرئیل است. در هر صورت این پیام به پیامبر خدا (ص) می‌رسد.) خدا غیب و اسرار پوشیده را برای پیامبرانی که مورد پسند و رضایت او هستند، آشکار می‌کند. خداوند برای آنکه این پیام، به سلامت به دست رسولان، برسد و آن‌ها نیز سالم به مردم برسانند، مراقبان و رصدهایی قرار داده «فَاِنَّهُ یَس­لُکُ مِن­ بَی­نِ یَدَی­هِ وَ مِن­ خَل­فِهِ رَصَداً» مراقبان از پیش و پس، پیام الهی را پاسداری و مراقبت می‌کنند.

هنگامی که کاروان وحی از نزد خدا حرکت می‌کند، فرشتگان از آیات و پیام الهی پاسداری می‌کنند. در روایات است که بعضی از سوره‌های قرآن را هفتاد هزار فرشته همراهی می‌کردند تا آن سوره بر پیغمبر اکرم نازل ‌شود. در هنگام نزول وحی بر پیامبر خدا (ص) کاروان فرشتگان از پیش و پس از آیات الهی مراقبت می‌کردند «یَس­لُکُ مِن­ بَی­نِ یَدَی­هِ وَ مِن­ خَل­فِهِ رَصَداً» تا کسی مزاحم نزول وحی نشود «لِیَع­لَمَ ا‡َن­ قَد­ ا‡َب­لَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِم­،» تا خدا بداند که پیام‌های الهی سالم به مردم رسیده است. حتی پس از نزول وحی بر پیغمبر (ص)، آیات الهی تحت مراقبت و صیانت است تا کسی نتواند در قلب یا زبان پیغمبر دخالت و تصرف کند. این مراقبت و صیانت برای آن است تا بر مردم حجت تمام شود و آن‌ها با اعتماد کامل به پیام الهی عمل کنند. «وَ ا‡َحاطَ بِما لَدَی­هِم­» خود خدا بر همه این‌ها احاطه دارد «وَ ا‡َح­صی کُلَّ شَی­ءٍ عَدَداً» که شماره همه چیز را می‌داند، همه چیز با تفاصیلش در نزد خدا معلوم است. خدا اشتباه نمی‌کند. این قدرت را نیز دارد که وحی را سالم به پیغمبر و از پیغمبر به مردم برساند. این پاسخ شبهه اول.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حق جو ( پنج شنبه 87/7/25 :: ساعت 10:8 عصر )